(R, S ap. A ; Ht VocGr, Dv) (Del verbo izan con suf. -(e)n, empleado en cabeza de expresiones de carácter distributivo). Sea. "Soit, ou" Ht VocGr. "Den handi, den xume, soit grand, soit petit" Dv s.v. dena. "Sea, se emplea como conjunción. [...] Den gizon, den emazte (R), sea hombre, sea mujer" A, que cita HeH. v. dela.
Eta den menbro batek zerbait sufritzen duen, menbro guziék harekin sufritzen duté: edo den menbro bat ohoratzen den, menbro guziak alegeratzen dirade elkharrekin. Lç 1 Cor 12, 26 (TB nahiz... ala nahiz... ). Baiñan den arrats, nahiz goiz / Ustekabez hill bedi. Arg DevB 146. Den gaiza faltsiek edo egia, berzeren akadoiala nago ta berze batek dioan bezala diot. Egiat 275. Hobea den [bizi] hura noizbait dukeien seguratu, / den emaille, den eskaille, griña xoilla hura du. Gy 61. Baina den zeruan, den lurrean, erranaren arabera egiteko gai da bethi. HeH Io 6, 63n.