dibisa
1.
debisa.
Divisa.
Amoriozko errege jauna / ekusi neben bertati, / dama batzuen oñetara / oi belauriko etzinik, / zeinzuk ekarten debiseagaz / ezautu ditut, bada, nik.
Lazarraga A1, 1159v.
Bere armetan eta debisa orotan edukitzen zian paon bat.
Tt Onsa 26.
Hobiaren eta thonbaren gaiñian [...] epitafio eta debisa eder haur iarri zen.
Ib. 121s.
Armak ta dibis[e]a / arbola-etse parea.
BBizk 22.
2.
Divisa (moneda).
Atzerritik ekarri / baldintzaz beterik [...] / bukaeran eroan / dibisak emetik.
Ayesta 116.