ebakidura
1.
(
SP (sin trad.),
Ht VocGr 343,
Lecl,
Hb,
Dv→A,
H).
Corte, herida, incisión.
v. ebaki
(II, 1).
Hilen deithoratzean ez duzue zuen haragiari ebakidurarik eginen.
Dv Lev 19, 28 (Ur ez dezute pitzatuko zuen aragirik).
Hastapeneko ebakidurak erreberriaraziko ditu.
Prop 1897, 281.
Gazta urintsuak badakizue nolaz zabaltzen diren bere gisaz eta [...] ebakiduretik nola mamia darioten.
FIr 158.
Mendi-ebakidura baten ertzetik, bide estua ala ere, aidean igaro ziran ia amildegia ikusten ez zala.
Anab Usauri 127.
Cesura.
Osagaien arteko etena (break) edo ebakidura (caesura) adierazi nahi du.
MEIG VI 142.
Ebakidura ala lotura da mintzagai/galdegai arteko bereizkuntzaren ezaugarria.
Ib. 156.
En DFrec hay 3 ejs.
2.
"Barba virgultorum tonsilis, ezpala, zur ebakidura
"
Urt III 259.
3.
Pronunciación.
v. ebaki
(II, 3).
Hizkuntzaren bat izate hori [...] maila guztietan ageri denez: gramatika, hiztegia, ebakidura.
(In MEIG
VI 27
).