(
engañatzalle Lar,
VP
44v,
Añ),
enganatzaile (
SP,
Urt I 465,
Dv,
H),
enganazale (
Arch VocGr),
enganiatzaile,
inganazale (
S; Gèze),
engañazale
Ref.:
Lrq (inganazale);
Etxba Eib
.
Engañador (referido a personas o a cosas).
"Imposteur"
, "séducteur" Gèze.
v. engainari, engainati.
Ohoin bat zarela, enganatzalle bat zarela.
Ax 292 (V 194).
Enganazalea enganatu duenari.
O Pr 140.
Mundua falso eta enganatzaille dela.
SP Imit III 20, 4.
Zergatik hainitz enganatzaille ilkhi baidire mundurat.
He 2 Io 1, 7.
Izpiritu Enganiatzaille hunek.
He Gudu 33.
Egiatiareki laketago da eziez inganazaliareki.
Mst III 54, 6.
Mihi inganazalia.
Ib. 45,4.
Zadukaten gaixtagin eta munduaren enganatzailletzat.
Lg II 199.
Zire sánduak berén opiniónean, hipókrita fálsuak ta engañazáleak erre[a]lidádean.
LE Doc 158.
Engañatzalle falso batek zeinbat gogoraziño, asmu, itzul-inguru egin bear eztitu bere falsiaz baliatzeko.
Añ
GGero
328.
Enganatzalen gobernatzia.
Bordel 59.
Enganatzaile askok badituzte orobat bi gaitzeru.
Dv Lab 64.
Plazetako enganatzaile batzuek.
Hb Egia 126.
Gezurra esaten duena berriz, da testigu engañatzallea.
(Prov 12, 17).
Ur (
in
BOEg 779
).
Musu engañatzalleak.
(Prov 27, 6).
Ib. 798.
Engaña-zaletzat [...] eukitzea.
'Engañadores'
.
Aran SIgn 102.
Axeri enganatzailea.
Barb Leg 138.
Muthiko gazten enganatzaile.
JEtchep 92.
Matematiku izeneko engainatzaile haiek.
MIH 357.
Seductor.
Serora heien enganatzaileak.
Laph 74.
engainazale.
"(Adj.) engañador, encantador. Ai, au ume engañazalia! Berau ez balitza ez giñake alkarregaz
"
Etxba Eib.