ereskide
1.
(Bera).
Armonía.
(Neol. creado por AG en 1896 de eres 'sonido musical' e -ide (AG 975)).
Laukar au iru eres-gaiaz egiña da [...]. Agertzen ditu gai oiek, lenbizi banaka [...] gero elkartzen dira ta nastutzen dira ereskide ugari ta ederrez inguraturik.
Garit Usand 23.
2.
Compañero músico.
An arkitzen ziran Donostiko iru ereslari-bazkun beren ereskide ta lagun maiteari eresiz zorion agurra emateko.
Garit Usand 45s.