erin
1.
(A),
erindu.
Purgar, expiar.
Erin gauza gextoai egin.
"
Hacer purgar las cosas malas"
.
RS
100.
Zuen burua erintzeko.
'
Propitietur'
.
Ol Ex 30, 16.
Etxea erindua eta garbi geldituko da.
'
'Orabit pro domo, et iure mundabitur'
.
Ol Lev 14, 53.
Metenpsikosi edo gogo-aldaketa aipatu nai izan dizut, alegia. Ari ontara, gogoak soin-aldaketa bearra omen, erin-bearraren arau.
Zait Plat 70.
2.
(Uso sust.).
Daramazun ori illaren erina al deritzazu?
'¿Acaso crees que esto le reporta liberación de su asesinato?'
.
Zait Sof 23.
ERIN-EGUN.
Día de expiación.
Egun artan, iñolako lanik ez duzute egin bear; erin-egun bait-da, zuen erinketarako, Yaube-ren aurrean.
'Ut propitietur vobis'
.
Ol Lev 23, 28.