eripetu
(Lar).
Condenar.
Atsegin gaxto bat hartzen du munduak jende egiazki prestu direnen halakoak eztirenekin nahastekatzean, guziak orobat eripetzeintu.
Birjin 42.
Gosez hiltzera eripetia.
Egiat 129.
Eripetu edo kondenatuen lekua.
Legaz 16.
Baña utsegiterik ezpada gurekin / zergatik eripetu ura eriotzakin?
Otag CancB
III 229.
Erromako gudariyak arrapatu eta ekarri ninduten uri andi onetara, nun [...] kondenatuba edo eripetuba izandu naiz, badakite zertara.
EE 1884b, 103.
Bañan oeizaz gañetikoa [guda] / Eripetzen det nere anima bar-barrenean!
Ag Ezale
1897, 266b.