eritokitu
(SP, H)
Volver enfermizo. "Eritokitu, alité de maladie" SP s.v. toki. "Eritokitzea, s'aliter de maladie" Ib. "Eritokitzea, eritokitua: s'aliter malade, malade alité, proprement qui est réduit à garder sa place, à ne quitter pas la lit" H s.v. tokitzea. La fuente de ambos lexicógrafos es sin duda el ej. de Axular, que no traducen correctamente.
Nola gure lehenbiziko aita hark, gure naturaleza haur, bere bekhatuaz narriatu, arrazatu eta eritokitu baitzuen, handik gara arrenkuratsu.
Ax 250 (V 168).