erlabio
1.
(V-och-gip, G-azp; Dv, H),
erlapio (V-gip),
erlamino (V-gip, G; Mg Nom, Añ),
erlemino (V-gip)
Ref.:
A (erlabio, erlamiño, erlapio); Iz ArOñ, UrrAnz (erlabixua, erlemiñua); Etxba Eib (erlamiñua).
Avispa; avispón.
"Frelon"
H.
"Especie de avispa de color negro y blanquecino"
Iz
ArOñ
.
Buetria andiagua da erlia baño, erlanbua ere andiagua da, eta erlabiua andiagua eta ederragua da erlia baño.
msOñ2 148v.
Baña itzartu ninduanean / Izpiaz erlabioak.
AB AmaE 468.
2.
(Lar, VocCB
.(s.v. erle)),
erlamino (Añ).
Abejorro.
"Abejón"
Lar, Añ.
3.
Zángano.
v. erlenagi.
Ez omen gose, zizta ta zizta, / idurituz erlabio.
"Como los zánganos"
.
Or Eus 382.
4.
(Lar, H).
Enjambre.
"Jabardo"
Lar.
v. erlekume.
ERLABIO BELTZ.
"Erlamiño baltza, abejorro" Etxba Eib.
ERLABIO-MAHATS.
Uva abejar. Cf. ERLE-MAHATS.
Urre-sagar mandariñak ditu atsegin, erlabiomatsak, guziak anbarezkoak.
Amez Plat 12 (ap. DRA).