ernarazgarri
1.
ernerazgarri.
Que despierta, que pone atento.
Irakaspenik ernarazgarriena.
Prop 1894, 208.
Ordun Besteirok itz ernerazgarri ok yalki ditu.
Ldi IL 23.
Azkon eta sakon, guzion ernarazgarri.
SMitx Unam 17.
2.
ernerazgarri.
Que puede ser germinada (semilla).
Maitetasuna dator azi izkutu batez, / guziok baitaukagu barnean yaiotzez: / ez edozein eguzkik ernerazgarria.
Ldi UO 54.