ernamuindu
ernemindu (V-m ap. A
),
ernamindu.
Germinar, brotar (sentidos prop. y fig.).
Cf. ernamuin
. v. 2 erne.
Faba vulgaris (ekosaria) ernemintzen sei egunez egonda gero.
Zait RIEV
1933, 67.
Aien adarrak samurtu ta ostoak sortu ta ernamintzen diranean.
Ir YKBiz 413.
Ire biotz ustelduak ernemindu dizkikan pipiripi orien aurrean ekuratzen ikusko naukala.
Amez Plat 105.
Enziklopediak ereindako gogai berriak ernemindu ziran.
Vill EG
1956 (1-2), 61.
Pitagorak erein-aziak mardul ernemindu.
Zait Plat 51.
Azi gabe ernemindu landarak.
Ibiñ
Virgil
70.