errebelu
1.
(Sust.).
"
Errebelamendua, errebelua, égarement"
SP.
v. errebelamendu.
Eta azkhenean hanbat tentazione, errebelu, idurikortasun eta bertze ondore gaixto dakarkete.
SP Phil 292s (He 293 barrajadura
).
2.
(Adj.).
(Estar, etc.) extraviado.
Gizon gaixtoak aitzitik eta enganariak gaixkian aitzinatuz goanen dire, berak errebelu dabiltzala eta bertzeak errebelatzen dituztela.
He 2 Tim 3, 13 (Dv makhurrean ibiliz
).