erreinutar
(Lar).
Súbdito de un reino.
"Regnícola, erreñutarra
"
Lar.
Errege bera ta erreinutar geienak.
Mb IArg II 299.
Bildu zuen [...] erreinutar guziak eta ez erreinukoak ere, bear izanen zuten garidia.
(Gen 41).
Mb IArg I 393.
Eta errege batek gorde [...] gobernatu ta defendietan dituzan legez bere erreinutarrak [...].
Añ
MisE
52.
Bere nazionaren edo erreinutarren probetxuari begiratzen.
ErleG 6.