errezale
1.
errazale (S ap. Lrq
).
"Qui brûle"
Lrq.
v. erretzaile
(2).
2.
Fumador.
v. erretzaile
(3).
Zarpatik atera du sua piztekoa --errezalea da ta berekin daroa.
'Fumador'
.
Or Eus 114.
Arazo garaiz / errezale naiz, / pipa da nere laguna, / ke-belar oso / samin ta gozo / nasien ontzi kutuna.
EA OlBe 69.
Naiz-ta ni puro erre-zalea ez izan.Alkain 30.