etortza
1.
"Emanadero, jatortza, etortza. Lat. Origo"
Lar.
v. 1 etorki.
2.
Venida.
v. etorrera.
Aldi artako Jesusen etorza Erregerik andienaren onginaizko etorza dela.
Mb IArg I 188.
Espiritu Santuaren aldi onetako etorzik ez arkitzea.
Ib. 371.
Zelikola alhargunaren ethortza.
Birjin 384.
3.
(-th- Dv; H s.v. ethorkia).Natural, genio, inclinación.
Harriet da ethortzaz como sin. de ethorkiz "par nature". v. 1 etorki
(7),
etortze
(2).
Heuskararen ara edo ethorza.
AR 7.
Bena harri bera beheiti abiatzen denian bethi eta hanbat fitetzago jeusten baita, zeren hala baitu bere etortza <-rzç->.
Ib. 19.
Naturalezak emaiten deragun etortzaz <-rtzç->.
Ib. 21.