1. (L?, BN? ap. A Dv), etxagizon.
Mayordomo, administrador. "Homme d'affaires, intendant" Dv. v. ETXEKO GIZON, etxegiza, etxezain (3).
--Ea Etxagizon, emekixe emekixe. --Peon ederra, noizbait ene gainean orrelako bat artu duk bada. (Esáin, 1599). ReinEusk2 144 (parece que el término es empleado aquí como apodo: "que también le llamaban al quejante por ese nombre"). Mahastiaren jabeak erraten dio bere etxegizonari: "Deit zatzitzu langilleak eta emozute jornala". He Mt 20, 8 (Lç rezebidore, TB menayant, HeH, Leon muthil-nausi, Ip mithil-bürüzagi, Ur, Ker kontuartza(i)lle, Dv etxeko gizon, Ol otseinburu, Or morroi-nagusi, IBk morroi-buru). Sehiak goiti-beheiti, / hara-hunat ehun aldi, / badabilltza antsiatuak: / Are etxegizonak berak / agertze bat egiten du. "L'intendant" . Gy 89s. Etxegizon zirritu eta gurbila, nausiak etxeko buruzagi ezarria. Dv Lc 12, 42 (Leon etxegizon; Lç despenser, He despensari, HeH, Ker, IBk, IBe etxezai(n)). Jaun apezpikuaren etxe-gizona. Jnn SBi 107. Bere etxe-gizon egin zuen, eta zituen guziak haren eskuetan ezarri. Bibl Gen 39, 4.

2. Hombre habitante de la casa.
Baiñan etxe gizonak lo zeudezela, ethorri zen haren etsaia eta erein zuen iraka haren ogiaren erdian eta goan zen. " Homines" . He Mt 13, 25.

3. Propietario, señor de la casa, cabeza de familia. v. etxejaun.
Su ta jo ari izan ziran etxe aietako iru etxe-gizon il egin zituzten liberalak. Or SCruz 63. Xefeinaren aita da. Irurogei bat urteko etxe-gizon jatorra. Alz Burr 22.

4. Hombre civilizado.
Eta andik arat oatze gozo bat, eta basa gizonen ordez, etxe gizonak. FIr 152.