exerzitu
1.
etserzitu,
etserzatu (Chaho),
etsersatu .
(Gralmte. acompañado de inesivo).
Ejercitar(se) (en).
v. ekersitu, etserzitatu.
Exerzi <ex-> ezak eure burua pietatean.
"
T'exerce"
.
Lç 1 Tim 4, 7 (TB etsersa zaite Jainkotartasunarentzat
).
Bihotzak etsersatuak <exer-> dituzte lukuruan.
TB 2 Petr 2, 14 (Lç exerzitatu
).
Bainan gero ekhartzen du yustiziazko fruitu sosegu bat hola etsersatuak <exer-> izan direnei.
TB He 12, 11.
2.
(Bipersonal trans.).
Ejercer.
Hark lehen bestiaren bothere guzia exerzitzen zuen haren presenzián.
"[Celle-là] exerçoit"
.
Lç Apoc 13, 12 (He eragiten, TB exersatzen, Dv bazerabilan).
[Ministrea] Iainkoaren Resuma eta Iaurgoá zeruan eta lurrean exerzi dezanzat.
Lç
Ins
C, 4r.
Halako kargu lejitimo eta saindu baten exerzitzeko eta gobernatzeko.
Ib. G, 8.
Zure krüdelitatia / untsa etserza <ex-> ezazü.
Xarlem 1015.
Ordian etserzatü <ex-> zünin jüje funkzionia zuin egün batez mündü ororen aitzinian eginen beitüzü.
UskLiB 41.