ezagueradun
1.
(H).
Conocedor.
"Qui a la connaissance de"
H.
Jainko egiazkoaren sinismena eta ezagueradunak ziran.
Lard 12.
2.
(H).
Provisto de razón, racional; que tiene uso de razón.
"Qui a son bon sens, sa raison"
H.
Bere kreatura ezagueraduna zeran bezela.
Arr Orac 365 (ap. DRA).
Ezagueradun kristiñauak dira azken-igortza artzeko beartuak.
KIkV 102.
Zazpi urtetatik gorako ezagueradun kristauak, daude aragia uzteko beartuak.
KIkG 63.
Aingeruak dira Jaungoikoaren aur ezagueradunak eta beren izatez gorputz gabeak.
Inza Azalp 41.
Miresten dut ezagueradun eta bizidun izakiak egiten dituana.
Vill Jaink 41.
[Ludian] ezagueradun edo adimendun izaki bat bear zan.
MAtx Gazt 13.
3.
Sensato, juicioso.
Orra Poli aize zabaleko txoria bere buruz kaiolan sartuta. [...] Baño Poli ezagueraduna izan eta jakin antxen egon-bearra.
Anab Poli 40.