ezagueragabe
1.
Desprovisto de entendimiento, de razón; que no tiene uso de razón.
Ziñez, ezaguera gaben antzeko biurtzen da otoitzik egitten ez duana.
Inza Azalp 122.
2.
"Desconocimiento, ezagugea, desezaguera, ezaguerabagea
"
Lar.
EZAGUERAGABEKO
(Adnom.). Irracional; desprovisto de uso de razón.
Non ote zabiltza oraingoan ezaguera bageko eguzki itsua?
Lar SermAzc 46.
Etsai gogor ezaguera bagekoak.
Ib. 51.
Ume ezaupera bagakoa.
Itz Azald 132.
Ezaguera-bakoak, bateatu barik il ezkero, nora joaten dira?
KIkV 42.
Munduan ezaguera gabeko izakiak besterik ezpaleude... Baiña munduan gizonak ere badira.
Vill Jaink 182.
Adimendun izakietan zera aurkitzen dugu: gogoa; abereetan, berriz, instintua edo sena; eta ezaguera gabeko izakietan, joera itsua.
Ib. 109.