ezaumen (
V-gip ap. Etxba Eib
).
Juicio, entendimiento, mente, inteligencia.
"
Jaungoikuak emon zeskun sensuna edo ezaumena, sarri gauzak illuntzeko
"
Etxba Eib.
v. ezaguera, ezagutza.
Eman dizue adimentua edo ezagumena beragan pensatzeko eta bera ezagutzeko.
Gco I 394.
Abereak ezagumena baditek; guk orkatz eiztariok bazekiagu.
Goen Y
1934, 94.
Iainkoaren on-doaien iario ori, animaren belarrian, ots, ezagumenean ere sumatzen da.
Or QA 181.
Mediumak kristalezko borobil batean ikusten ditu [...] araugaindiko ezagumenak ikasten dituen berriak.
Mde Pr 324 (345 araugaindiko ezagumenaz
).
Nere ezagumena ta mihia ez al zitezken gauza obeetan erabili?
"
Ingenium et lingua mea"
.
Or Aitork 32.
Iesukristo gizon osoa nenkusan, ez gorputz uts, ez eta gorputz bizia ezagumenik gabe.
"
Corpore sine mente animum"
.
Ib. 178.
En DFrec hay 2 ejs.
Conocimiento, consciencia.
Gero, korde gabetu naiz, ta ezagumena berrartu detenean, emen nindagon, nere lagunen artean.
TP Kattalin 196.