ezauzi
(Con egin
).
Desatender, hacer caso omiso.
Ez oi due ezertan artu bekatu au, ezauzi egiten due iñoiz Predikadoreren batek deadarren batzuek egiten baditu gauz onen gañean.
AA III 365 (en la fe de erratas corregido --pero no el siguiente ej.-- en erauzi, del que no hallamos ninguna otra aparición en Aguirre).
Jaunaren graziarekin aisa gazteak garai lezake bere griña au, baña ezauzi egiten da denbora aetan.
Ib. 384.