ezertxogabe
(El) que nada tiene, indigente.
v. EZER GABE.
Ezertxogabetzat [jotzen gaituztela], baina guztiaren jabe izanik.
"Nihil habentes"
.
IBk 2 Cor 6, 10 (Lç deus gabe, Ker ezer bagarik
).
EZERTXOGABEKO.
Ezertxo gabekotzat [jotzen gaituzte]
.
TB 2 Cor 6, 10.