ezeztu
1.
(Lar, Añ),
ezetztu.
Negar. "Denegar", "negar" Lar. "Contradecir" Lar, Añ. "Desdecir" Añ.
Dana dala berbea, ezta izango juramentuzkoa, ezer baieztu, ezeztu edo ukatuten ezpada.
Añ
MisE
188.
Ezetzterik ez dala.
Eguzk RIEV
1924, 596.
Don Luis Arriola ez zala joan gotzaiarengana, ta Txori Errekak ori ezeztu edo errektifikatzeko eskatzera.
Etxabu Kontu 68.
Desdecirse.
Enaiz ni ezeztutzen... egundo enaiz ustegetu.
Ayerb EEs
1912, 18.
Errekisa baimenak ezeztuaz.
"
Anulando las autorizaciones"
.
EAEg
16-10-1936, 59.
2.
(
H).
Aniquilar.
v. ezeztatu.
Ez ote zituen bere Lege Berriak haien lege zahar, uha zahar, zaharkinak oro ezeztu?
Mde Pr 142.
Dena zaigu xahutu, herrausi, ezeztu.
Lasa Poem 96.
Billaukeriyak ezeztutzen gaitu.
(Interpr?). Ayerb EEs
1912, 178.
3.
Despreciar.
v. ezetsi.
Nere maitasuna ezezten al dezu?
TAg Y
1933, 25.
Nola ezeztu marrubizko ezpainarte ezti aetatik ertendakorik?
TAg Uzt 307.