ezikusi
1.
(V-och-gip ap. A, que cita a Ur).
Desprecio.
Penaak, lotsarijak ta ezikusijak igarotian.
Ur MarIl 106.
Zelako ezikusijaz begiratuten deutsen erreiñubak.
"
Desprecio"
.
(1860)
BBaztarN
187s.
Alargun koitauari ezikusi asko egiten eutsoezan.
Kk Ab II 72.
Ordura arte, beintzat ezikusi andiyak eginarren, ez eben asarreka erabilten.
Ib. 72.
2.
Ceguera (sentidos prop. y fig.).
Cf. ezikustaldi.
[Jainkoak] semeen gaiztakeriak eta aitaren ez-ikusia zein gaizki artzen zituen.
Lard 149.
Aizeak arrotzen zuan ondarrarekin ez zan ezere ikusten. [...] Alakotan autokarra gelditu, aize-aldia joan arte, ez baizan ezere egiterik ez-ikusi artan.
Anab Aprika 96.
3.
(Adj.). No visto, inusitado.
Eldu zanean mirari ez-ikusi au [Jainkoaren gizon-egitea]
.
Lard 363.
EZIKUSI EGIN,
EZIKUSI IBILI.
v. EZ IKUSI EGIN, EZ IKUSI IBILI (s.v. ikusi).