gaitzeratu
1.
(A; gaitzera SP).
Ponerse a malas.
"
Gaitzera gabe, sans aller au pis. Gaitzera bagine, si nous allons au pis"
SP.
"
Gaitzeratu, incomodarse"
A.
v. GAITZERA ETORRI.
Badirudi hobe lizatekeiela gaitzerarik eta haserreturik partitzea eta elkhar utztea.
'Separarse a malas'
.
Ax 372 (V 245; tbn. en la 2.a ed.; en la ed. de 1864,188 gaitzeraturik).
2.
Inclinarse al mal.
(Gizona) Adanen bekatuain kasos guzia makurtu, errebeldu ta gaitzeratu ze.
(249).
LE-Ir.
Llevar al mal, escandalizar.
Eskuiko begiak gaitzeratzen bazaitu, atera ta zuregandik erauzazu.
Ol Mt 5, 29 (Ker pekaturako bide bayatzu).