giltzadun
1.
(Lar, Añ),
giltzdun (V-gip ap. Etxba Eib
),
giltzedun.
"Llavero, el que las tiene [las llaves] a su cargo"
Lar.
"
Giltzduna, encargado de las llaves. Giltzduna lelengo agertu biar dana lanteira
"
Etxba Eib.
Aingeru, lagun kirmen zintzoak, / gure malkoen giltzedunak.
A EE
1900a, 471.
2.
giltzdun.
(Lo) que tiene llave.
Gilzatzen dute diru gelako atea, bai ta eskal-burukoa ere gilzduna bada eskalburua.
Mb IArg I 313.