gisakotu
(En la expr. bere gisakotu 'enrarecer(se), convertir(se) en extraño, peculiar').
Euskal-mintzaira, Erdal-mintzairekin nahastatzerat uzten badugu, arte laburrez behin beregisakotzen eta gero suntsitzen ikustekoak gaudezela.
Lander RIEV
1909, 654.
Dathorzkigula beraz hunat, Uropa bere gisakotu hortan, arbuio eta laido baizik izan ez dezaketen aphez-fraile, anaia-fraide eta serorak.
Prop 1911, 35.
(ap. DRA)