gizatzar
1.
(BNc, R, Sc ap. A; Lar, Añ).
Hombretón; gigante.
"Hombrón"
Lar, Añ.
v. gizontzar.
Beldurrik bage joanen zela gizatzar hura garaitzera [se refiere a Goliat]
.
Mb IArg I 349.
Sartzen da gizatzar bat azkarra, bitarte lotsagarri bat zuena.
(167).
LE-Ir.
Orra Arranondoko arrantzari, izena ta gorputza baiño ere biotz andiago duten gizatzarrak.
RIEV 1907, 169.
Baziren lurrean gizatzarrak, antziñako gizon azkar ta ospetsuak.
"Gigantes"
.
Ol Gen 6, 4.
2.
(BN-mix, Sal, R, S ap. A
; Urt II 29).
Hombre malvado.
"Granuja, canalla"
A.
v. gizatxar.
Galdu dogu gizatzar a ta goitu dogu eskergaro.
Mg PAb 214 (se refiere a Catilina).
Giza tzar, gaixtagin ta zirtzil guzien erdian.
Dv LEd 268.
Giza tzar bat zela eta auzitegian ordaindu bearrak bazituela.
FIr 141.
Gautar gizatzarren beldur.
Mde Pr 162.
v. tbn. Laph 57. Casve SGrazi 150. En DFrec hay 2 ejs.