glorifikatu
1.
(Urt V 184, Chaho),
lorifikatu ( VocBN
, Chaho, H).
Glorificar, dar gloria, alabar.
Iainkoak glorifikatu du Iesus bere Semea.
Lç Act 3, 13.
Gaixtoak izanen direla sekulakotzat penatuak eta onak golardoatuak eta lorifikatuak.
Ax 505 (V 325).
Nork ez du glorifikatuko zure izena?
He Apoc 15, 4.
Zure obra guzien glorifikatzeko.
Brtc 19.
Lorifika zazu Jauna.
JesBih 462.
Holako gizona izan da glorifikatua errepublikanoez.
Elsb Fram 145.
Ez da izanen gorphutz glorifikatuarentzat, ez minik, ez pairatzerik.
Lap 423 (V 193).
v. tbn. Tt Onsa 76. Gç 197. Ch III 40, 5. Mst III 5, 1. Cb Eg II 70. Monho 80. CatS 80. Lorifikatu: Harb 223. SP Imit III 5, 1. Ch III 21, 7. Lg II 223. Mih 54. Dh 222. MarIl 53. Jaur 350. Elsb Fram IX. Ip Hil 164. Arb Igand 198. CatJauf 20.
2.
(Urt IV 29),
lorifikatu (H).
Jactarse; alegrarse, regocijarse.
Glorifika ahal baikaitezke apostoluarekin, diogula: O ifernua, non da orain hire biktoria?
Lç
Adv
** 8r.
Ez dagotzue ungi glorifikatzea.
He 1 Cor 5, 6 (Dv zuen buruez espantu athera
).
Alegera eta glorifika zaitezte haren baithan.
Gç 44.
Arraza handitik jalkitiaz glorifikatzen da.
Mst III 54, 6.
Lorifikatu gure baithan gure leialtasunaz.
Jaur 184.
v. tbn. EZ Eliç 158. Tt Onsa 94. Monho 106. Lorifikatu: Harb 325. Hm 197. Lg II 245.