gogobetegarri
(-th- H),
gogobetagarri (-th- H),
gogabetegarri.
Agradable; satisfactorio.
Zeren gauza gogabethegarririk izanen ez duen, eta higuin dituenak bethi gainean dituen.
Dv LEd 222s (Cb Eg II 124 gustoko gauzarik
).
Basabereak larratzen ari diran muñoak gogo-betegarri bai-zazkio.
Zait Sof 88.
Kanta gozo, gogo betegarriok.
Erkiag Arran 195.
Begiasegarri, gogobetegarri. Benetan ere, ames antzeko egia.
Ib. 12.
Aldizka agian atseginez [irakurriak], baina ez aurkitzen gogo-betegarri.
MIH 240.