gogoetagarri
1.
(Sust.).
Fantasía, pensamiento.
Ordea eztu nihork ansiarik behar haren artezia edo gogoetagarri guziez.
"Phantasiis"
.
SP Imit IV 10, 2 (Ch gogoetez, Mst üdüripen, Ol irudikerien).
2.
Que merece reflexión.
Zoin laster asetzen giren solasik arinenez ala pizuenez, ditaken gogoeta-garrienaz bardin.
HU Zez 144.
Sor-aintzineko bizi hori salbu, iduri zaiku gogoetagarri dela Platonen asmu hori.
Lf ( in
Zait Plat XXII
).
Aztiak esan oi zutenez, belatxingak zugaitz arro edo arraildu batetik egiten zun kantua, beste zugaitzetatik egiña baiño gogoetagarriagoa zan.
Ibiñ
Virgil
61n.
Gogoetagarri da ikusten den gauza, / basurde bat hiltzea ote da hoin gaitza?
Xa Odol 256.
Inquietante.
Nahi bezanbat afliyigarria, gogoetagarria izan dadin kausitzen zaren estatua.
Mih 211.
Hauteman daizkola [...] hats-bahidura batzu gogoetagarriak.
JE Ber 88.