goiartu
1.
(
R ap. A
; Lar,
Añ,
H).
Vencer.
"Prevalecer"
Lar, Añ.
"Vencer"
Añ.
"Dominar"
A.
Zelan goiartu arerioak.
Añ
EL1
3.
Zeinbat bider goiartu, benzutu ta goituko etzenduan deabru madarikatua.
Añ
MisE
16.
Lenengo sarreran goiartu zien edo benzutu zituen.
Lard 99.
v. tbn. Añ LoraS 171.
Goiartuz troka ta mendi. 'Erguido sobre'. Gand Elorri 55.
2.
(Añ→A, H).
Insubordinarse, rebelarse.
"Levantarse a mayores"
Añ.
GOIARTU-EZ.
"Invicto" Añ.
GOIARTU-EZIN
(Añ A). Invencible.