goiztiri
1.
(
L-ain, BN, S ap. A
; H),
goiziri,
goiztirin (
S? ap. A; H),
goizteri (
R-uzt ap. A
),
goizteria.
Amanecer, alba.
Hauk goiztirir' izar bati / (Zenagati / Berri) beha iarririk.
O Po 60.
Mana goiztirian biltzen etzuen Israeltarrak ezin bil zezakeien iguzkia ilkiz gero.
SP Phil 485 (He 491 goizetik).
Jüdiek goiztiritik aküsatu zien Pilataren aitzinian.
Bp II 48.
Ondoko egunerako goiziriak galtzen dituzte.
He Phil 374.
Eta seinhalatzen goiztiria otoitzeko tenore hun bat bezala.
AR 109.
Kanpotan liliak / nola tu iguzkiak / goixtirian zabaltzen.
Monho 138.
Japonian [....] sartzen ahal zeneko egunaren goiztiria.
Ardoy SFran 202.
v. tbn.
Prop 1898, 86 (goizteria). Mde Pr 162.
(B ap. A (s.v. iri); SP, Dv),
goizteri
(R ap. A),
goiztei.
"Matinée"
Dv.
"
Goizteria igari dun deus egin bage (R), has pasado [...] la mañana"
A.
Aitaatxi aldiz, [...] han egon zen goiztei guzia, nehoren ganat hurbildu gabe.
Larz GH
1959, 88.
2.
(H).
Oriente.
3.
Tiempo, ambiente durante la mañana.
"
Gaur goizean goiztiri ederra zen (garbi garbi) (B)"
Gte Erd 86.
San Bartolomek ezkero, Albisuko tellerin goizteria presko.
(AN-larr).
Inza NaEsZarr 509.
GOIZTIRI APAL.
"Goizteri apala (R-uzt), de seis a ocho o nueve de la mañana" A.