goraldu
(
Bera).
Alabar, ensalzar, elogiar.
(En Gte Erd 210 aparece como de uso en G-azp, tal vez difundido por vía culta).
En DFrec hay 3 ejs.
Erantzun daben Udal gustijak asmo gustijok asko goraldu dabez.
"En términos laudatorios"
.
(1917)
ForuAB
103.
Jaungoikua goraltzen eben.
Kk Ab I 48.
Goraldu ta omenaldu zagun bada aintzatuaz bere izena.
Garit Usand 69.
Goraldu dezagun txarkerietatik ongiak ateratzen dituen Jainko ona.
TP Kattalin 197.
Batzuk arrika egingo dauste, beste batzuk goralduko nabe.
Laux BBa 142.
Agertu zuan ontasun eta pazientzi irakasgarria goraldu lenbizi Andereñoari.
Alt LB 78.
Gure izkuntzak zu goraltzeko / itzik ez dauka, Donosti.
Basarri 157.
Iainkoak goraldu bearra.
Ibiñ
Virgil
69.
Askotxoak goraldu izan dabe liburu au.
Onaind STeresa 117.
Euskaldunak goraldu eta maitatu eben bere gizontasun zabala.
Gerrika 63.
v. tbn. Belaus Andoni 21. GMant LEItz 56. Altuna 81. Enb 198. Otx 39. JMB ELG 81. SMitx Aranz 36. AEmil AndreM 9. Egan 1955 (1-2), 9. Olea 169. AZink 89. MEIG IX 129 (en colab. con NEtx).
(Con reduplicación intens.).
Yerosolymgo aintza zara Zu, / Ixarreldarren zoruna, / kistar-erria zeure izenagaz / gora-goraltzen dozuna.
GMant Goi 77.
GORALDU ERAGIN.
Hacer alabar.
O zoriondun mingaña, Jainkoa goraltzeko ta, besteai goraldu eragiteko beti erabillia!
Belaus Andoni 21.