gorpuzkin
1.
(Pl.).
Restos mortales, reliquia.
(Neol. creado por AG en 1896, de gorputz y -kin).
v. 1 gorpuzki
(2).
[Berrio-Otsoaren] gorpuzkiñak [...] dagoz Elorrioko elexako barruban.
AG 1011.
Gorpuzkin deunak.
Ib. 1620.
Ta ara deunaren gorpuzkiñak aldatu ziran.
Belaus Andoni 21.
Jaungoiko, Aingeru, Deun, Irudi ta Gorpuzkiñen gurtza.
KIkV 60 (KIkG 48 gorpuzkiñ
).
v. tbn. Iturrondo JEL 1908, 155 y Arriand Euzkadi 1911 (n.º 11), 377 (ambos ap. NeolAG). EEs 1915, 105. Onaind MEOE 348. En DFrec hay 7 ejs.
"Cadáver"
Bera.
Gizon baten gorpuzkiña arkitu da Imiriozko leitzan. [...] Amar bat egun daramazki an gorputzak.
Txill Let 145.
2.
Cuerpo de Jesús sacramentado.
Gaizkatzalliaren Gorpuzkiña jagibittartian, "Itxarkundia" gudari-taldeko "trompetero" koxkorrak [...] erestu eban.
Euzkadi 16-12-1936 (ap. Alkain 160
).
3.
Cf. gorpuzkide.
.
Kristoren gorputzkin dan bat, neska galduaren gorputzkin egiten dulako [aragikerizko pekatuak]
.
MAtx Gazt 41s.