gorulari
(V-ger-m-gip; Añ)
Ref.:
A;
Iz
LinOñ
181;
ArOñ
(otsaillan)
.
"Hilandera"
Añ.
"
Otsaillan mitxeleta orixak, Martixan gorularixak
"
Iz
ArOñ
.
"
Irulaak, ardi-ulia maratillan iruten dutenai bakarrik (besteai gorulaak, gorulaarixak) esaten zaie Oiñatin"
Iz
LinOñ
181.
v. ardazle, gorule.
Andrea, ugaria eta gorularia.
RG A, 54.
Santa Jenobeba ardatzle edo gorulari.
Cb Eg III 347.
Jostun / ta gorularijak.
Mg PAb 147.
Andra gorulari beartsuai.
Añ
LoraS
162.
v. tbn. A EY I 291. NEtx LBB 362.