gutiziamendu
(
-th- SP, sin trad.).
Deseo, concupiscencia.
Munduan guthiziamenduz den korrupzionetik.
"En concupiscence"
.
Lç 2 Petr 1, 4.
Haragiaren gutiziamendua ere, ian-edan harekin berretzenago eta handitzenago da.
Ax 411 (V 267).
Etzekiola espos berriari, berehala lehenbiziko gutiziamenduan edo aiphamenean bere esposa eman.
Ib. 553 (V 354).
Parabisuan, non egundaino oren hartaraino ezpaitzen izan guthiziamenduzko desordenurik.
SP Phil 406.