1.
(SP, O-SP 229→A, LarSup, H),
ibilune (V-arr),
ibilkune (V-occ),
ibilikune (AApend)
Ref.:
A(ibilkune , ibilune);
GteErd 159
. Modo de andar, paso."Démarche"SP.
"
Ibilgune emaztearena, démarche de la femme"O-SP 229.
"Andar (modo de)"LarSup.
"Porte, andar"AApend.
"
Ibilkune motza / bizkorra (V-arr)"GteErd 159s.
v. ibilera (2). Emaztearen begiei, begitarteari, gorputzari, edertasunari eta ibilguneari beha egoite hark sua pitzten du. Ax 392 (V 256).
Ibilgunean bazuen eskualdun menditarrek bakarrik daukaten halako zalhu arinkeriarik gabeko zerbeit. JEBur 157.
Ibilgunean lehenagoko denboretako moldegaizkeria izpi bat. Ib. 66.
Igieraz ain tinel, / ibilgunez ezberdiñ. "Sus pasos desiguales"
.GaztMusIx 107.
azpiadiera-1.1
"Manière d'aller mis, de s'habiller, mise"H.
sense-2
2.Conducta. Ibilgune on bat dadukazuela jentillen artean. He1 Petr 2, 12 (Dv bizi-molde
).
sense-3
3.ibilune (Añ). "Andanzas, ibilluneak
"Añ.
Alde egiteko pekatuko bide, lagun ta ibillune urreko guztietarik. MgCO 65.
Len legez duaz bulla guztietara, lengo adiskide, konbersazino ta ibillunetara. Ib. 99.
sense-4
4.
(Dv, A). "Camino que se tiene costumbre de seguir"A.