ibilkatu
1.
(
Ht VocGr,
Lar Sup,
Lecl,
Hb,
H),
ebilkatu .
(Aux. intrans.).
"Se promener"
Ht VocGr 409.
"Pasear"
Lar Sup.
Ibilkatu zaitez emendik, Opele.
"Walk you here"
.
Amez Hamlet 84.
"
Ibilkatu dira (ibili izan dira, ibili ohi dira) (AN-5vill); amaika aldiz ibilketu naiz (AN-5vill)"
Gte Erd 193.
Etzaiziela uste ükhen / dela arren aitzinekotan / ebilkatü mentez mente / Urdatx neke gabetan.
Casve SGrazi 126.
"Piétiner"
H.
2.
(Hb),
ebilkatu. (Trans.).
Dirigir, manejar.
"Exercer, manier"
Hb.
Haren miserikordia gure aiten alderat ibilkatzeko.
TB Lc 1, 72.
Apostoluen ondore zuzenbidekoek ibilkatzen edo gobernatzen dutelakoan [Eliza]
.
Arb Erlis 151.
Zure Eliza zain eta ebilka ezazu.
Arb Igand 199.
Jainkoak ditu ibilkatzen eta moldatzen itsasoaren indarrak.
Ib. 154.
3.
(Aux. trans.).Recorrer, andar (un camino).
v. ibili
(3).
Eibartar, mutil batzuk, ala nolazko armakin; kaleak ibilkatu zituzten.
Alt LB 37.