jaieratu
(Lar, H),
jaiertu (Lar).
"Inclinarse de propensión y afecto"
Lar.
"Endevotarse, monjetara jaiera artu, jaiertu
"
Ib.
"Donner, communiquer une affection, une propension plus ou moins vive pour"
H.
"Acquérir une inclination, une passion pour un objet. Ardora jaieratzea
"
Ib.
Jaieratu ditzala beraganontz gure biotzak.
(3 Reg 8, 58). Ur ( in
BOEg 575
).