jainkoaizun
(Lc, S, R ap. A; SP, O VocPo
H, Dv),
jainkoizun,
jainkoixun.
Falso dios, dios pagano; ídolo.
"
Iainkoaizuna, Dieu feint, idole"
O VocPo.
Iainkotan bat huts iauretsak / eta bertzerik sinhetsak / Iainkorik ez Iainkoaizunik / ezin datekiela hunik.
O Po 53.
Ielozkor iarri behar gare gure aiphamenaz, bainan hartaz eztugu Iainkoaizunik egin behar.
SP Phil 225.
Ez da jainkorderik Jakob baithan, eta ez da jainkoaizun itxurapenik ikhusten Israel baithan.
Dv Num 23, 21.
Bertako jainkoaizunei (ídolo) arren baño arren [eskatuaz]
.
J.M. Tolosa EEs
1913, 178.
Antziñako jainkoizunen edesti eta orduko sinismen eta oituraen aztarnak.
JMB LEItz
90.
Bako jainko-ixunak emon ei eutsan eskuaz-ikutu-eikian-edozer urre bigurtzeko doaia.
Otx 120n.
Euskal-jainkoizunak.
JMB ELG 102.
Suak, burestunak eta loreak eguzki-jainkoizuna goraldutzeko.
Ib. 81.
Berriz ere iainko aizunen iauretxe egin zan.
Or Aitork 174.
Egia da Jainko bakar orren ingurumarian jainko-izun askoren moltzoa sarturik zegoela.
Vill Jaink 26.
Apol, gerkarren jainko-izuna, artzaien babesle.
Ibiñ
Virgil
47n.
Ladraok finkatua zuen zurezko jainkoaizun tripa handi itsusi bat.
Ardoy SFran 210.
v. tbn. Zelaiberri Herr 8-10-1959, 4. Erkiag Arran 36. Jainkoizun: JBDei 1919, 354.
JAINKOAIZUN ADORATZALE.
"Idolâtre" T-L.
JAINKOAIZUNEZKO
(Adnom.).
Jainkesa oni eta beste jainkoizunezko izakiai eta illen gogo edo animai ika itz egiten zaie.
JMB ELG 86.