jainkotar
1.
(H),
jainkoar.
Divino.
Agur Ama Iainkoarra.
Harb 104.
Agur Nort-izarra, / Ama Iainkoarra, / Agur Erregina / guztiz berregina.
Hm 160.
2.
(Lar, Añ).
Devoto.
"Siervo de Dios"
Lar.
"Espiritual hombre"
Añ.
v. jainkotiar.
Gizon iainkotarrari Biriatu eta Donostia, bardin laketgia.
O Pr 197.
Zure burua jainkotar eta izpiritual errendatuko duzu.
He Gudu 89.
Jainkotar zintzoak naiago lukela [...] bere izate osoz Iainkoa laztantzea.
Or QA 139.
Ez didate au esaten iainkotar diranez.
"Divini sunt"
.
Or Aitork 366.