jakinzale (
V-gip ap. Etxba Eib
).
Estudioso; filósofo.
"Estudioso, curioso. Euskaldun jakinzalia, gitxin lakua...
"
Etxba Eib.
Cf. MIH 355: "Agintari" ez da "enperadore"-ren ordain jatorra, ezta "jakinzale" ere "filosofo"-rena.
Jakinsuen ta jakinzaleen izkera edo lengoajeak latiña ta griegoa dirala.
Cb EBO 9.
Pillosopua pozik aurkitzen zan. Bere kolkorako iñuan: "Zelako jente jakin-zalia dagon uri onetan".
Kk Ab II 109.
Iakintzaleen liburu aunitz irakurria bainintzan.
"Philosophorum"
.
Or Aitork 103.
Akademiku deritzaten iakinzale aiek zugurrago zirala.
Ib. 117.
Ioni ta Itali zarretako iakintzaleak ere ezin arbuiatu ditukezu.
Zait Plat 27.
Iakitunek eta iakintzaleek, ots, Protagorak eta Sokratek gauza bera zekarten.
Ib. 115.
Pitagorak bere burua iakin-zale egiten zuen, ez, ordea, iakitun.
Ib. 52.
Schopenhauer, hotsandiko jakintzalea.
Mde Pr 317.
[Zaitegi] aspaldiko jakinzale eta jakintsuen ondarea euskaraz azaldu eta zabaldu nahi duen buru-langile bizkorra.
MEIG III 108.
v. tbn.
Jakinzale: Otx 173. Alzola Atalak 111. Yakinzale: Belaus LEItz 110.
(Tras gen.).Estudioso de.
Marcel, oraingo giza-izanaren jakintzale eta idazle katolikua.
Mde Pr 317.
Olako gauza zarren jakin-zalea zan Irigoien'dar Juanitok gure erriko kofradiako paper zarren azterketea egin ebala.
Etxabu Kontu 102.
Zide Amete Benenjelli idazle jakin-zalea ta zeatza izan omen zan.
"Curioso y muy puntual."
Berron Kijote 176.