jangarri
1.
(AN-ulz ap. EAEL
129
; Añ).
Alimento.
"Comestible, cosa"
Añ.
Zer egin dezu udan negurako jangarria bildu gabe?
VMg 78.
Botatzeko [leoiari] jan garritzat gizon gaiztagiñak.
Ib. 41.
Ontzian zirian ogi, aragi, urdai ta jangarri guztiak.
Añ
MisE
192.
Ehortzi gabeak, ihiziek jangarri.
Prop 1885, 222.
Jangarri berriz baba ta ogia.
AEF
1927, 92n.
Astoaren jangarrie, berekigabekerie.
(AN-ulz)
'Orrek beartzen jatera'
.
Inza NaEsZarr 1123.
2.
"Mangeable"
H.
Urdamutur iangarriak landatzen zituen.
Ibiñ
Virgil
110.