jardunbehar
1.
(V-gip ap. Etxba Eib y Elexp Berg ; G-azp).
"Propensión a murmurar. Jendian jardun biarrak galdu eban bere onenian
"
Etxba Eib.
"
Aren faltarik aundiña: jardun biarra
"
Ib.
"
Jardun biarra, ganas de discusión, de follón (verbal)"
Elexp Berg.
Artu eban len eroian abiadea, mar-mar bere artean jardunaz: "[...]". Itxas aldera eldu zanean aztu jakozan bereala jardunbear danak.
Ag Kr 13.
2.
Necesidad de hacer algo, de ocuparse en algo.
Garbitu ditu berriro [...], txerritegian izan da, eman die olloai artalea [...]. Oartu du Josebe etxekoandreak aren atergabeko jardunbearra.
TAg Uzt 29.