jarkera
(V-gip ap. Etxba Eib
).
Postura, gesto.
"Actitud, desplante. Ez desta aurrerapenik emon aretxen jarkeriak. Jarkera zatarrak dittu beti arek
"
Etxba Eib.
v. jarrera
(2).
Zimentuban paltia daukan ormia, beti dago jarkera txaarragaz, jausteko arriskuban.
fB Ic III 348.
Baziruditen zeru-lur-ifarnueri eskainka ari zirela: alako kemena ta yarkera zarakusten.
(Quijote IX)
"Tal era el denuedo y continente que tenían"
.
Or RIEV
1929, 8.
Nagon ni ere, aspertu gabe jarkera berean.
"En la misma postura"
.
Or Poem 520.
Izar-iarkera.
"Positionem siderum"
.
Or Aitork 162.
Andriaren begirakunan ez zan izan giro; axeriaren jarkeria zirudian.
SM Zirik 27.
Jarkera illunagaz esan zetsan zittal-zittal: [...].
Etxba Ibilt 482.
Luzero izan jata aitzen emon gurarik bere lizunkerixia, bai begirakune eta beste jarkera batzuegaz.
Ib. 479.