jarraio
I .
(Posposición o adv.).
1.
(Ir, andar) tras, siguiendo (a). "Jarraio ibilli, seguir, andar tras alguno" LE UrtVoc (no aparece en el orig.).
Bereala izarra agertu zan, da aren jarraio atsegin andiaz joan ziran.
Cb Eg IV 69.
Eta oei jarraio joan ziran berreun gizonezko.
Izt C 387.
Gure Yaunaren itz oiei yarraio, Apostoluak Yerusalemen bildurik egon ziran.
Ir YKBiz 543n.
Nik [...] tz, ts, tx sartuko nituzke, ohiturari jarraio, testuinguru ezagun horietan.
MEIG VII 193.
2.
Sin interrupción.
Or ibilli ninduan berrogai urtez yarraio, nere burua urratzen.
Or Mi 94.
II .
(Sust.).
1.
"Persecución: [...] (c.) jarraio gaistoa
"
Añ.
Bere etsaien aldetik ekusi zuan neke, jarraio gaizto edo persekuzioa.
Ub 114.
Neke, jarraio edo persekuzio au asi baño len.
Arr Bearg 616.
2.
Continuación.
XII. irakurtza. Aita gurearen jarraioa.
Ub 161.
Sucesión.
Apostoluak erakutsi zuena igaro zan [...] Ipiztikuetara, hoetatik [...]. Erakustearen jarraio ta ondore oni latinez deritza Traditio
.
Ub 108.
3.
Cincunstancia (?).
Pekatuari darraioen laguntaritzak, aldekoiak, jarraioak edo zirkunstanziak dira era bitara.
Añ
MisE
150.
4.
Constancia, perseverancia.
v. jarraikitasun.
Lanerako edo okupaziorako estudioa, jarraioa edo aplikazioa.
Gco II 87.
Tentazioai atzera esateko leia eta humiltasunari eta orazioari jarraioa.
Gco I 444.
III .
(Vb.).
Seguir.
Eta jarraio zien Faraonek bere soldaduakin atzera erakarteko.
Gco I 118.
[Dotriña] orri jarraio degiogun.
Ib. 422.
Infernuko bideari jarraioko diozue.
Gco II 81.
JARRAIOAN
(Lar, Añ, H). "Pos, en pos de alguno, norbaiten ondoren, jarraioan" Lar. "Pos, seguir en pos de alguno: (c.) norbaiten atzean, ondoan, jarraioan joan" Añ. "Norbaiten jarraioan, ondoren goatea, aller à la suite, à la recherche de quelqu'un" H (transcrito erróneamente jarraiko por DRA).
JARRAIOKO.
"Inmediato, jarraioko (AN), urrengo" A DBols.
JARRAIOZ.
En AxN se explica iarraikiz (359), por jarraioz.