jartze
1.
jarte,
jarrite (Lcc).
Acción de sentarse.
"Asentamiento, jarritea
"
Lcc.
Bere Aitaren eskuinean iarria dela. [...] Zer aditzen duk hik eskuinaz eta minzo aizen iarte horrez?
Lç
Ins
C, 6r.
2.
Acción de ponerse (de un determinado modo).
Zeren haserretze hura eta gaitzez iartze hura haren gaiñean izanen da.
Ax 372 (V 245).
3.
Postura, modo de estar.
Nahi du irakas diozogun nola bere kanpoko iartea eta ibiltea moldatu behar duen.
"Son train et maintien extérieur"
.
SP Phil 316.
[Pastoraletan] jartze eta ibil-inguruak arras desberdinak dira erregetarik eta jende xeheagoetara.
Lf ( in
Casve SGrazi 13
).
4.
Acción de poner(se), colocar(se).
Jaunaren aurrean jartze ta ibiltze au ongi egiteko.
AA III 327 (v. tbn. 323, 326).
Xoil ez dik ehun urte, lagun maiteak / gizonaren herrunkan gure yartzeak.
Elzb Po 215.
5.
Composición, acción de componer.
Nik bertsoak jartze ori gerorako utzia neukan.
Uzt Sas 20.
Bertso jartzea ez det sekula gogoko lana izan.
Insausti 15.
v. tbn. MMant 36.
6.
Acción de proponer.
Joxerra eta Pelloren esku / gai jartze ta aurkeztea.
Insausti 240.