jazarbide
(Dv).
Modo, razón para acusar o atacar.
"Voie, moyen, sujet d'accuser, d'attaquer. Zeronek eman diozu jazarbidea, vous lui avez vous-même fourni l'occasion d'accuser, d'attaquer"
Dv.
Iskribauek eta Farisauek begia zadukaten hean larunbat egunez sendatuko othe zuen, nonbatik jasarbide zerbait aurkhitu nahiz.
"Ut invenirent unde accusarent eum"
.
Dv Lc 6, 7 (He nondik hura akusa, TB zertaz hura akusa, Ol, Or salatzeko, Arriand zetaz salatu asmetan, IBk, BiblE zertan salatu izateko).
Egi au maita / bagendu, egiz aiskide, / gure artean jazar-biderik / egundaño ez litzake.
EA OlBe 99.