lanputs
1.
(
BN, S, R; SP,
Dv (BN),
H;
-ph- Arch VocGr,
Chaho,
Gèze 330,
H),
lanputz (
Lecl,
Chaho,
H (+ -ph-)),
laputx (
BN-baig),
laputs (
Sal; H)
Ref.:
A (lanputs, laputx);
ZMoso 66;
Satr VocP
.
"Desafilado"
A.
"Otro [cuchillo] que corta poco, laputs
"
ZMoso 66.
Ihabaliaren ezpatak punta motz, ahoa lanputs.
O Pr 274.
(Fig.).
Hen espiritiak hain sortha eta lanpüts gerthatzen baitira.
Bp II 5.
Ala beita gizonaren bihotza lanphüts eta gogor.
Mst I 23, 1 (SP tontoa, Ch sentimendu gabeak, Ol soraio).
2.
"(S), hombre tosco"
A.
Gizun bürü handi hurak ez balira diren bezain lanphüts, hantürik jarriren ziren gük izkiribatü dügüna irakurtiarekin.
Eskual 20-6-1913, 4.
3.
"(R), de lengua trabada, p. ej. por el vino o naturalmente"
A.
4.
"
Lãnputs (R), zambo"
A.
5.
"(S; Foix), inintelligent"
Lh.